Even op adem komen: hoe logeerzorg Karin en haar man Henk helpt om het vol te houden

Logeerzorg als adempauze: ‘Je laat je partner niet in de steek, je zorgt voor jezelf’

Voor Karin Born en haar man Henk is logeerzorg inmiddels een waardevolle ondersteuning in hun leven. “Het geeft ons allebei de ruimte om even op adem te komen,” vertelt Karin. Haar man is jaren geleden gediagnosticeerd met het Organo Psycho Syndroom (OPS), ook wel bekend als de schildersziekte. Sinds zijn 45e is hij volledig thuis. Hoewel zijn ziektebeeld stabiel blijft, merkt Karin dat zijn beschadigde brein sneller ouder wordt. “Dan is het fijn als je af en toe even kunt bijtanken, allebei.”

Logeerzorg via Wmo of Wlz

Voordat corona de wereld op z’n kop zette, maakten Karin en Henk al gebruik van logeerzorg. Na een onderbreking door de pandemie, pakten ze het vorig jaar weer op. “Het was toen echt hard nodig,” zegt Karin. Via het regionale netwerk Alerta vond ze weer een geschikte plek. “Alerta kijkt waar er ruimte is en verwijst dan door.” Zo heeft Henk onder meer gelogeerd bij de Theresiahof.

Goed gevoel voor beiden

Wat logeerzorg voor Henk betekent? “Hij noemt het zelf wel eens een paar dagen vakantie,” zegt Karin. “Hij is even in een andere omgeving, ziet andere mensen, doet nieuwe indrukken op. Hij komt soms thuis met verhalen over mensen die er slechter aan toe zijn dan hij, dat zet dingen in perspectief. Het doet hem zichtbaar goed.”

Maar ook voor Karin zelf is het een verademing. “Als ik hem heb weggebracht en ik rijd naar huis, voel ik rust. Mijn energie is normaal gesproken snel op, gewoon door het constante zorgen. Thuis krijgen we gelukkig begeleiding vanuit het NAH-team (Team gespecialiseerd in zorg voor cliënten met Niet Aangeboren Hersenletsel), maar het blijft intensief.”

Leuke dingen blijven doen

Karin probeert daarnaast bewust leuke dingen te plannen. “We gaan nog steeds op vakantie, maar dan aangepast aan wat Henk aankan. We boeken bijvoorbeeld een hotel direct aan zee en nemen een taxi naar het stadje. Dat maakt het een stuk gemakkelijker én leuker.”

‘Je denkt dat je alles zelf moet doen, maar dat hoeft echt niet’

Aan mantelzorgers die twijfelen over logeerzorg, wil Karin vooral één ding meegeven: “Probeer het gewoon een keer. Als het niet bevalt, kun je altijd stoppen. Maar vaak lucht het écht op. Mantelzorgers denken vaak dat ze alles zelf moeten doen, dat ze hun partner in de steek laten als ze hulp inschakelen. Maar dat is niet zo. Goed voor jezelf zorgen, is óók goed zorgen voor de ander.”

Ze erkent dat het tijd kost om een plek te vinden die goed voelt. “Het moet voor je partner een fijne plek zijn, maar ook voor jou als mantelzorger. Dan werkt het voor allebei. Ik heb zelf ook een hele zoektocht gehad. Toen ik begon met mantelzorgen, was er nauwelijks logeerzorg beschikbaar. Nu komt er gelukkig steeds meer ondersteuning en zien we ook steeds beter het belang ervan in. En dat is maar goed ook.”

Voor logeerzorg heeft uw partner of naaste een indicatie vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz) óf vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) nodig. De gemeente, het zorgkantoor of een betrokken zorgverlener (bijvoorbeeld een wijkverpleegkundige of casemanager) kan u helpen bij het aanvragen van logeerzorg.

Logeerzorg aanvragen met een Wlz indicatie

Logeerzorg aanvragen via de Wmo (gemeente) wanneer uw partner of naaste een Wlz indicatie heeft, kunt u contact opnemen met een betrokken zorgverlener of het zorgkantoor. Deze zorgverlener kan u helpen bij het aanvragen van logeerzorg.

Logeerzorg aanvragen via de Wmo (gemeente)

Wanneer uw partner of naaste geen Wlz indicatie heeft, kunt u contact opnemen met de gemeente waar u woont. Een medewerker van de gemeente kijkt samen met u welke hulp het beste past bij uw situatie. Logeerzorg kan een goede oplossing zijn. Er worden dan afspraken met u gemaakt waar en wanneer de logeerzorg plaatsvindt. Wij raden u aan om op tijd contact te zoeken met de gemeente, omdat er soms wachtlijsten zijn.